Paarden zijn kuddedieren en vluchtdieren, als ze samen in de wei staan en er dreigt gevaar, dan vluchten ze op een bepaalde rangorde. In de kudde zijn ze veiliger. Het is dus belangrijk dat iedereen van de kudde vrij van spanning is, een paard met koliek (buikklachten door spanning) kan immers niet hard rennen. Vanuit deze manier van overleven, scannen paarden elkaar continue en als er ergens spanning zit gaan ze drie dingen doen. Spiegelen, steunen en op een diepere laag resoneren (ze gaan dan systemisch staan).

Op het moment dat een mens de paardenbak instapt bij het paard en een gelijkwaardige houding aanneemt, wordt het voor het paard een kudde genoot.

Waarom hebben we spanning?

Wanneer wij onszelf in een bedreigende situatie niet succesvol kunnen verdedigen, blijft er enorme (overlevings)energie achter in ons zenuwstelsel. Hierdoor blijven we steeds opnieuw het zenuwstelsel activeren om in actie te komen. De alarmknop blijft ingedrukt. Mensen zijn dan vaak heel alert en voelen veel onrust.

Op het moment dat het lichaam tijdens een traumatische gebeurtenis energie aanmaakt, en je kunt het niet inzetten (bijvoorbeeld omdat je machteloos bent tijdens de ervaring), dan blijft deze krachtige energie in het lichaam achter. Het krijgt dan een negatieve lading, omdat het is opgewekt tijdens een negatieve ervaring. Steeds als je die energie voelt, dan ga je terug naar de negatieve ervaring en dat wil men onbewust voorkomen. Ons zenuwstelsel probeert instinctief te voorkomen dat we terug gaan naar dat gevoel. Het zal zijn best doen om dit te onderdrukken, als een strandbal die je steeds onder water probeert te houden. Je kunt je misschien voorstellen dat dit ongelofelijk veel energie kost. Anders dan bij wilde dieren en primitieve stammen, ontlaadt ons lichaam zich na een trauma meestal niet zelfstandig. We houden deze spanning dus vast, maar doorvoelen het niet. Daardoor blijft het in je en dat zorgt voor mentale en lichamelijke klachten.

Hoe werkt dat in de natuur?

In de natuur, als een konijn bedreigd wordt door een vos, kan hij superhard rennen. Verliest hij toch de strijd dan, dan gaat hij in de bek van de vos hangen, net alsof hij dood is. Dit doet het konijn instinctief, in de hoop dat de vos hem ergens neerlegt en hij kan vluchten. Als het het konijn lukt om te ontsnappen gaat hij daarna in een bosje liggen en begint te trillen. Hij laat vervolgens de spanning helemaal los en reguleert zichzelf. Daarna gaat het konijn weer over tot de orde van de dag, gras eten. Bij mensen gaat dit heel anders. Wij laten deze spanning na een traumatische ervaring minder of zelfs niet los. Deze spanning is ‘de onrust’ die veel mensen in hun lijf ervaren.

Als het zenuwstelsel lange tijd blootgesteld wordt aan deze spanning, raakt het overbelast en kunnen er zware lichamelijke klachten ontstaan. Een deel van het trauma kan via traditionele behandeling (gesprekken/EMDR) verholpen worden, maar zonder oog voor de lichamelijke spanning is er een grote kans dat de klachten blijven bestaan.

Hoe werkt paardencoaching?

Wat we met paardentherapie doen is op een veilige manier weer contact maken met het onderdrukte gevoel in het lichaam. Het paard helpt je om hier weer mee in contact te komen. We gaan niet terug naar de ervaring, maar lossen alleen de spanning in het lichaam op die is achtergebleven na de ervaring. Dit is in basis positieve energie, die tijdens een bedreigende situatie is aangemaakt om ons te beschermen. Door die plekken in je lichaam waar de spanning is opgeslagen weer te durven voelen, gaat het weer stromen. Mensen voelen dan dat het gaat trillen of warm wordt. Dan verlaat de spanning het lichaam.